.
خدا در قبیلهی من،
شوالیهایست که شبها، به اعماق دلِ اهریمن میزند؛
میتازد بر قبلهی خویش!
آرامش آغوشهای متروک را برهم زده،
تا که افسونِ سرخِ شبهای بلند را، به طلوعِ سادهی یک عاشقانه ببخشد!
•••••••
ادامه مطلب
درباره این سایت